Wizytacja Kanoniczna Ks. Arcybiskupa Stanisława Budzika dn. 22 kwietnia 2017 r.
Wizytacja Kanoniczna Ks. Arcybiskupa Stanisława Budzika dn. 22 kwietnia 2017 r.
Sprawozdanie z życia duchowego i gospodarczego Parafii Świętego Józefa Obl. N.M.P. i Św. Jana Chrzciciela w Leszkowicach, złożone przed Ks. Arcybiskupem Stanisławem Budzikiem, w czasie wizytacji Kanoniczej dn. 22 kwietnia 2017 r.
Czcigodny Księże Arcybiskupie, Parafia Leszkowice została erygowana w 1921r. przez Ks. Biskupa Mariana Leona Fulmana, Biskupa Lubelskiego z inicjatywy , jak podają kroniki, miejscowych gospodarzy.
W tymże roku pod przewodnictwem administratora a później Proboszcza ks. Józefa Terebusa rozpoczęto budowę kościoła. Styl w jakim kościół został zbudowany nosi nazwę ,,stylu podkarpackiego”. Konsekracji kościoła dokonał 14 września 1924 r. Ks. Biskup Marian Fulman. Obecnie w tej parafii ja jestem z kolei trzynastym proboszczem. Parafię objąłem po czcigodnym moim poprzedniku ks. Kan. Jerzym Kowalczyku 1 lipca 2010r. Wkrótce po objęciu stanowiska Proboszcza w 2012r.nasza parafia przeżywała Wizytację Kanoniczą którą przeprowadził Ks. Biskup Ryszard Karpiński.
Obecnie parafia Leszkowice liczy 988 wiernych , jest to cała wieś Leszkowice i część Luszawy tgz. Zagać-Borek są to numery domów od 1 do 20 .
Od ostatniej wizytacji w naszej parafii zostało ochrzczonych dziewięćdziesiąt ośmioro dzieci w związek małżeński wstąpiło 34 pary, a 90 osób zmarło.
Religijność w Parafii można uznać za tradycyjną , systematyczny udział we Mszy świętej niedzielnej wynosi około 40%.Zadawalająca jest frekwencja na nabożeństwach majowych , różańcowych i Drodze Krzyżowej. U wielu parafian wyraźnie zauważa się przywiązanie do Kościoła , częstą spowiedź i gorliwy udział w rekolekcjach adwentowych i wielkopostnych , częstą Komunię Świętą. W czasie wizyty duszpasterskiej mieszkańcy parafii przyjmują księdza serdecznie , nie spotkałem się z żadnym atakiem słownym na księży lub na Kościół, również w kancelarii parafialnej. U wielu parafian daje się odczuć znajomość Pisma Świętego i zainteresowanie życiem Kościoła Powszechnego .Młodzi chłopcy z chęcią zostają ministrantami , natomiast wiele dziewcząt śpiewa w scholi parafialnej. Niestety napotykam opory jeżeli próbuję zachęcić do czynnego udziału w życiu liturgicznym np. czytanie lub jakieś komentarze, ale myślę że wynika to ze zwykłego skrępowania.
Niewątpliwie bardzo duże ożywienie duchowe w parafii dały Misje Święte które przeżyliśmy w 2014 roku w 90 rocznicę konsekracji kościoła, jak również obecne rekolekcje ewangelizacyjne ,,ŹRÓDŁO” połączone z nawiedzeniem naszej parafii relikwi Krzyża Świętego.
To życie duchowe w parafian przekłada się również na dbałość o stan materialny parafii. Budynek kościelny znajduje się dobrym stanie technicznym w latach osiemdziesiątych został obmurowany ze względów bezpieczeństwa , gdyż groziło mu zawalenie pod ciężarem własnego dachu. Obecnie więźba dachowa spoczywa na ścianie z czerwonej cegły. Budynek plebanii jest natomiast praktycznie nowy bo oddany do użytku w roku 2000 , a budowa plebanii dla tak małej społeczności parafialnej była , to trzeba podkreślić, nie lada wysiłkiem.
Jest rzeczą wielce chwalebną Księże Arcybiskupie, że ludzie w naszej parafii przychodzą do pracy przy kościele za darmo , nie chcąc zapłaty, dzięki czemu można przeprowadzić wiele inwestycji nie licząc się z kosztami robocizny.
I tak od ostatniej wizytacji
-wybudowano płot od strony południowej
-wykonano ogrzewanie kościoła inwestycja na ok.27 tyś zł.
-wybudowano płot od strony północnej
-przebudowano ogrzewanie plebanii z olejowego nie ekonomicznego na węglowe (Eco-groszek) zakupiono nowy piec
-ułożono kostkę brukową przed kościołem
-zakupiono nowy wystrój lewego ołtarza „PIETA,,
– ułożono kostkę brukową wokół kościoła w sumie ok. 30 tyś. Bez robocizny
-wyczyszczono i pomalowano dach na kościele
-odbudowano i pomalowano wieżę kościoła
-odnowiono i pomalowano fronton kościoła
-zakupiono i rozbudowano nagłośnienie chóru kościoła
-odnowiono drzwi kościoła
-przebudowano instalację elektryczną w kościele
-dokonano pielęgnacji i wycinki drzew na cmentarzu
-odnowiono bramę i furtki w ogrodzeniu kościoła
-zakupiono kosiarkę traktorek
-wykonano witraż na frontonie kościoła – ufundowała go jedna rodzina.
Za pracę murarzy , stolarzy , hydraulika , brukarzy i elektryka parafia nie zapłaciła nic, były to czyny wynikające z wiary i przywiązania do kościoła tych ludzi.
Na przyszłość już niedaleką czeka nas odbudowa parkanu i poszerzenie cmentarza grzebalnego. Wszystkie prace i inwestycje uzgadniane są na początek z radą duszpasterską, a następnie ogłaszane wszystkim wiernym jako zachęta i prośba o włączenie się w dane dzieło.
Księże Arcybiskupie przy tych wszystkich inwestycjach, myślę jednak że należy pamiętać iż najważniejszą inwestycją zawsze pozostanie człowiek. Parafianin który ma dorosnąć do wielkości , miary swojego powołania dlatego zawsze staramy się pamiętać aby nie zagubić nikogo, nikogo nie wykluczyć nawet jak wspólnota parafialna musi nieść na swoich ramionach jakiegoś parafianina czy rodzinę przez wiele lat. Bo cegła położona na cegłę może leżeć 500 lat i więcej w murze , a młodego człowieka z Kościoła zdaje się czasami, że może wywiać byle powiew złej mody czy nawet niewielkie zgorszenie. Nie obce są przecież nam również choroby i słabości współczesnego człowieka takie jak alkoholizm , narkomania czy rozwody , to wszystko sprawia niejednokrotnie wielki ból i cierpienie. Krzyżu Chrystusa ulecz nasze rany.
Widząc to dzieło, które przed nami prosimy Ciebie drogi nasz Arcypasterzu o modlitewną pamięć o nas przed Bogiem-Dawcą wszelkiego dobra i Twoje pasterskie błogosławieństwo na nasz – oby owocny trud.
